Maryja i Józef byli bardzo pobożnymi Żydami, którzy już od dzieciństwa wpajali Jezusowi prawa religii mojżeszowej oraz przepisy Tory. Chrystus przyszedł na świat jako Żyd – potomek królewskiego rodu Dawida.
Katechizm Kościoła Katolickiego naucza, że „od początku publicznej misji Jezusa, niektórzy faryzeusze i kapłani żydowscy oraz uczeni w Piśmie postanowili skazać Go na śmierć” (KKK 574). Chrystus był dla nich bardzo niewygodny, ponieważ obnażał ich hipokryzję oraz niewłaściwe rozumienie prawdziwego kultu Boga. Niektóre z zarzutów, które uczeni w piśmie formułowali wobec Jezusa, to nieprzestrzeganie Prawa Bożego, podważanie wiary w jednego Boga, a także nieuznawanie centralnego charakteru Świątyni Jerozolimskiej.
W czasie swej ziemskiej misji zbawienia świata Jezus wiernie przestrzegał żydowskich świąt. Okazywał ogromny szacunek Świątyni Jerozolimskiej, ponieważ uznawał ją za dom swego Ojca. Pamiętamy zapewne z Ewangelii, jak Chrystus przepędził kupców handlujących na terenie owej budowli (zob. Mt 21,12-13; Mk 11,15-19; Łk 19,45-46; J 2,13-22). Jezus, który był posądzany o próbę zmiany religijnego Prawa, powiedział: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić” (Mt 5,17-19). Przepisy Starego Testamentu były przygotowaniem na przyjęcie nowego Prawa, którego streszczeniem jest przykazanie miłości Boga i bliźniego. Święty Paweł w Liście do Rzymian podsumuje, że wypełnieniem Prawa jest miłość, a zatem kto miłuje bliźniego, wypełnił Prawo (por. Rz 13,8-10). Jezus swoim nauczaniem nie znosi Starego Przymierza, ale je wypełnia i zarazem aktualizuje.
Żydowscy liderzy religijni krytykowali Chrystusa za to, że odpuszcza ludziom grzechy. W przekonaniu pobożnych izraelitów tylko sam Bóg ma władzę odpuścić grzechy człowiekowi. Tymczasem Jezus, jako prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, okazywał miłosierdzie grzesznikom. Co więcej, swoją władzę odpuszczania grzechów Chrystus przekazał Apostołom, a także ich następcom. Dzięki temu nie musimy żyć pogrążeni w otchłani naszych upadków, ale możemy się z nich oczyścić poprzez szczery żal wyrażony w sakramencie pokuty i pojednania.
Zapamiętajmy zatem, że Chrystus wcale nie zniósł Prawa, które Naród Wybrany otrzymał od Boga na Górze Synaj, ale doskonale je wypełnił. Czyny, których dokonywał, a także Jego nauczanie miały zaktualizować Prawo na czasy ostateczne.
