Naszym kolejnym bohaterem któremu się przyjrzymy jest św. Bartłomiej , znany również pod imieniem Natanael ( J 1,45), to – według tradycji – dotarł on z przesłaniem Ewangelii aż do Indii. Miał głosić ją także w Etiopii.

Niestety, nie dysponujemy zbyt wieloma informacjami na temat tego Apostoła, bo pojawia się on tylko w nowotestamentowych spisach Dwunastu i nigdy nie jest głównym bohaterem jakiegoś opowiadania. Święty Bartłomiej to Apostoł, którego Pan Jezus wybrał spośród kilkudziesięciu naśladowców. Święty Jan pisze o Natanaelu jako o Apostole i podkreśla, że przyjaźnił się ze św. Filipem.

Hebrajsko-aramejskie imię Apostoła Bartłomieja oznacza po prostu „Syn Tolmaja”. Natanael  to też semickie słowo, które tłumaczymy jako „ Bóg dał”.  Zgodnie ze świadectwem przekazanym nam przez św. Jana, Natanael pochodził z Kany Galilejskiej (J 21,2). Dostrzec postać św. Bartłomieja możemy jeszcze raz, kiedy brał on udział w cudownym połowie ryb w Morzy Galilejskim, tuż po Zmartwychwstaniu Pańskim ( J 21,2-6).

Kościół grecki obchodzi uroczystości ku czci św. Bartłomieja 11 czerwca, Ormianie 8 grudnia i 25 lutego, Etiopczycy zaś 18 lipca i 20 listopada. Wystawiano mu okazałe świątynie, np. w Italii. Również w Polsce Apostoł ten cieszy się wielkim poważaniem. Dedykowano mu ponad 150 kościołów. Istniały także na naszych ziemiach poświęcone mu sanktuaria, np. w Polskich Łąkach koło Świecia, gdzie na odpust ku czci św. Bartłomieja ściągały tłumy wiernych.

Apostoł patronuje rzeźnikom, garbarzom i introligatorom, a w ikonografii jest przedstawiany w długiej tunice, przepasanej pasem, a niekiedy jako muskularny mężczyzna. Bywa też prezentowany ze ściągniętą z niego skórą. Jego atrybuty to: księga, nóż, zwój.

Zmarł męczeńsko w Armenii ok. 70 r. przez obdarcie ze skóry powieszenie na krzyżu głowa w dół, a na końcu ścieli mu głowę. W Kościele katolickim święto ku czci św. Bartłomieja Apostoła obchodzimy 24 sierpnia.

Na podstawie: „Wszystko o Apostołach Jezusa Chrystusa”, ks. J. Molka