Naszym kolejnym bohaterem któremu się przyjrzymy jest św. Szymon, o którym wiemy niewiele. Z hebrajskiego Symeon – „Bóg wysłuchał”. Apostoł należał do grona najbliższych naśladowców Pańskich, to na kartach Ewangelii pojawia się tylko trzy razy. Święty Mateusz i Święty Marek nadali mu przydomek Kananejczyk. Dlatego też niektórzy  wczesnochrześcijańscy pisarze sądzili, że być może pochodził on z Kany Galilejskiej, gdzie Chrystus przemienił wodę w winno. Były i takie sugestie, że Apostoł ten mógł być panem młodym na owym weselu opisanym e Ewangelii według św. Jana.

Święty Łukasz charakteryzuje go greckim słowem Zelotes, czyli „Gorliwy”. Jego hebrajskim odpowiednikiem zdaje się być przymiotnik kanaj, czyli „zazdrosny”, „pełen pasji”. Niektórzy uważają, że św. Szymon mógł należeć do istniejącego w jego czasach stronnictwa zelotów. Jego członków cechowała m.in. gorliwa troska o zachowanie żydowskiej tożsamości. Oczywiście, było to nierozłączne z żarliwym zachowaniem Bożego Prawa. Dlatego też takie wyróżnienie św. Szymona spośród Dwunastu może sugerować, że był po prostu gorliwy, odznaczał się prawością, przestrzegał skrupulatnie Prawa Mojżeszowego i innych narodowych tradycji.

Nie jest zatem wykluczone, że wybranie go przez Pana Jezusa na Apostoła jest pewną sugestią, iż Bóg powołuje kogo chce. Skoro uczniem Chrystusowym został św. Mateusz, wcześniej poborca podatkowy, trudniący się profesją nienawidzona przez Żydów, to przecież może też nim zostać osoba o poglądach może i nawet nacjonalistycznych, jak moglibyśmy dziś to ująć. Grupa bowiem Dwunastu to obraz przyszłego Kościoła , w którym jest miejsce dla wszystkich, jeśli tylko ktoś centrum swojego życia uczyni Chrystusa i Jego nauczanie.

Ze średniowiecznych legend dowiadujemy się też, że św. Szymon został przecięty piłą na pół. Ponoć miała to być nawet drewniana piła. Jego ciało zaś miało spocząć w Nikopolu w dzisiejszej północnej Bułgarii w kościele jemu dedykowanym.  Poza tym tradycja kościelna ściśle łączy św. Szymona Apostoła z św. Judą Tadeuszem. Według przekazów, razem głosili Ewangelie nad Morzem Czerwonym, w Egipcie, a nawet w Babilonii. Razem też mieli ponieść śmierć męczeńska poza Izraelem. W Rzymie, a konkretnie w watykańskiej Bazylice św. Piotra, jest kaplica Najświętszego  Sakramentu, w której ponoć spoczywają relikwie Apostoła. Część relikwii św. Szymona posiada również katedra w Tuluzie (Francja).

Święty Szymon Apostoł to patron diecezji siedleckiej, farbiarzy, garncarzy, grabarzy i spawaczy. W sztuce wschodniej przedstawiany jest z krótkimi włosami lub po prostu jako łysy człowiek. Natomiast w ikonografii zachodniej nosi dłuższe włosy oraz kędzierzawą brodę. Jego cechy wyróżniające to: księga, kotwica, palma i drewniana piła, topór oraz włócznia.

Święto świętego Szymona Apostoła obchodzimy w Kościele katolickim 28 października. razem ze świętym Judą Tadeuszem. 

Na podstawie: „Wszystko o Apostołach Jezusa Chrystusa”, ks. J. Molka