W wielu katolickich domach rodzice umieszczają nad łóżeczkiem syna lub córki obrazek Anioła Stróża. Zwykle przedstawiony jest on jako uduchowiona istota ze skrzydłami, strzegąca dzieci. Jedną z pierwszych modlitw, którą rodzice uczą swoje dziecko jest modlitwa: Aniele Boży, Stróżu mój. Dziś chcemy odpowiedzieć sobie na pytania: kim są aniołowie? Co o nich wiemy? Czego na ich temat uczy Kościół?
Słowo anioł pochodzi od greckiego słowa angelos i oznacza zwiastuna albo posłańca. Anioł to istota, która nie należy do świata ziemskiego, ale może kontaktować się z ludźmi i wywierać na nich wpływ. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Jako stworzenia czysto duchowe aniołowie posiadają rozum i wolę: są stworzeniami osobowymi i nieśmiertelnymi. Przewyższają doskonałością wszystkie stworzenia widzialne” (KKK 330). Jan Paweł II nauczał, że „stanowią one jak gdyby najbliższe środowisko Boga”. Biblia wielokrotnie wspomina o udziale aniołów w najważniejszych momentach historii zbawienia. W Starym Testamencie anioł strzegł bram raju po opuszczeniu tego miejsca przez Adama i Ewę (Rdz 3,24); aniołowie objawiali prorokom wolę Boga (Iz 6,6; Ez 40,3) oraz głosili chwałę Stwórcy (Iz 6,2). W szczególności aniołowie mają misję troszczenia się o ludzi. Widać to doskonale w Nowym Testamencie, kiedy to anioł zapowiedział Zachariaszowi niezwykłe narodziny jego syna (Łk 1,19), zwiastował Maryi poczęcie Jezusa (Łk 1,26) i polecił Józefowi udać się do Egiptu, aby uchronić Dzieciątko przed zemstą Heroda (Mt 2,13-19). Ewangelie mówią także o obecności anielskiej podczas modlitwy Jezusa w Ogrójcu (Łk 22,43), przy grobie Zmartwychwstałego (Łk 24,4) i przy Wniebowstąpieniu (Dz 1,11). Wszyscy Ewangeliści zapisują też, że „Syn Człowieczy… przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi” (por. Mk 8,38).
Z analizy tekstów biblijnych wynika, że aniołów jest wielu. Są oni „stworzeniami duchowymi, które nieustannie wielbią Boga i służą Jego zbawczym zamysłom. Współdziałają we wszystkim, co dla nas jest dobre. Otaczają Chrystusa, swego Pana, służą Mu w szczególny sposób w wypełnianiu Jego zbawczej misji wobec ludzi” (KKK 350, 351). Biblia wspomina o różnych grupach aniołów (chórach anielskich), wymieniając m.in. archaniołów, serafinów, cherubinów, moce, zwierzchności albo panowania. Zapewne to zróżnicowanie wynika ze spełnianych przez nich funkcji. Łączymy się z nimi w uwielbieniu Boga podczas prefacji, śpiewając lub mówiąc: „Święty, święty, święty...”.
Szczególną kategorię stanowią aniołowie stróżowie. Ich opieka nad ludźmi trwa od narodzenia aż do śmierci. Ta prawda wiary nie jest dogmatem, teologowie katoliccy uważają jednak, że jest wiarygodna oraz że można ją uzasadnić na podstawie Pisma Świętego i Tradycji. Wielu z nich sądzi, iż nie tylko poszczególni ludzie, lecz również społeczności mają swoich aniołów - opiekunów. Trzeba także dodać, że w kalendarzu liturgicznym 29 września obchodzimy święto Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała, natomiast wspomnienie Aniołów Stróżów - 2 października.
Aniołami nazywa Pismo Święte oraz Tradycja duchy dobre i czyste. Pismo Święte naucza również o aniołach zbuntowanych przeciw Bogu, czyli szatanach. Poświęcimy im kolejną katechezę za tydzień.
Na koniec warto zaznaczyć dwie sprawy. Po pierwsze nie należy ulegać pewnej współczesnej tendencji, która – choć sama w sobie dobra – zdaje się czasem banalizować kult aniołów przez mnożenie ich wizerunków, upodabnianie ich do postaci dzieci ze skrzydełkami itp. Po drugie: małe dzieci, odchodząc z tego świata, „nie powiększają grona aniołków”, lecz jako osoby ludzkie – dzięki ofierze Jezusa Chrystusa Boga-Człowieka – wchodzą do grona zbawionych.
Zapamiętajmy: Anioł to istota duchowa. Aniołowie zostali stworzeni przez Boga, aby nam pomagać. Naszymi szczególnymi opiekunami są aniołowie - stróżowie. Każdy człowiek ma swojego anioła stróża, na którego pomoc zawsze może liczyć.
