Każdy człowiek ma jakieś imię. Dobrze, jeżeli nasze imię związane jest z jakimś świętym, czy błogosławionym patronem, z którym się utożsamiamy i identyfikujemy. Imię zawsze coś oznacza. Jest czymś co wyraża istotę człowieka, który je nosi. Także Bóg posiada swoje imię, które na początku dziejów objawił człowiekowi, by ten mógł lepiej Go poznać i wzywać.
Wzywanie kogoś po imieniu oznacza bowiem bycie z nim w bliskości. Tak stało się przed wiekami, gdy Bóg stopniowo i pod różnymi imionami objawiał się swojemu ludowi. Szczytem tego było objawienie Bożego imienia dane Mojżeszowi podczas wyjścia Narodu Wybranego z Egiptu i zawarcia Przymierza na Górze Synaj. Pamiętamy biblijną scenę, w której Bóg odsłonił przed Mojżeszem swoje imię w słowach: „«JESTEM Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba». (Wj 3,6). Bóg jest więc Bogiem ojców; Tym, który wzywał i prowadził patriarchów w ich wędrówkach. Jest Bogiem wiernym i współczującym, który pamięta o nich i o swoich obietnicach; przychodzi, by wyzwolić ich potomków z niewoli. Jest Bogiem, który ponad czasem i przestrzenią może i chce to urzeczywistnić oraz posłuży się swoją wszechmocą w spełnieniu tego zamysłu” (KKK 205).
Mojżesz zapytał Boga, jakie jest Jego imię. W odpowiedzi usłyszał: „Jestem, który jestem. (...) To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia” (Wj 3,13-15). Objawiając swoje imię Bóg wypowiada słowo JAHWE (to właśnie po hebrajsku znaczy owo „jestem, który jestem”). W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że „imię Boga jest imieniem objawionym, a zarazem w pewnej mierze uchyleniem się od objawienia imienia, i właśnie przez to, wyraża ono najlepiej, kim jest Bóg, który nieskończenie przekracza to wszystko, co możemy zrozumieć lub powiedzieć o Nim. Jest On «Bogiem ukrytym». Jego imię jest niewymowne, a zarazem jest On Bogiem, który staje się bliski ludziom”.
Istotą Bożego imienia jest to, że mówi o Bogu, który nie ma ani początku ani końca – On jest tym, który jest, obejmującym zarówno przeszłość jak i przyszłość oraz wierną obecność przy swoim ludzie. Jest to wierność Boga mimo zdrad Ludu Wybranego.
Bóg miłosierny i litościwy objawia swoje miłosierdzie i wierność w osobie Jezusa Chrystusa, który oddał swoje życie, by wyzwolić nas od grzechu. Jezus ukazuje nam jednocześnie, że to właśnie On jest tym, który nosi imię Boga: „Gdy wywyższycie Syna Człowieczego – czytamy w Ewangelii św. Jana – wtedy poznacie, że JA JESTEM” (J 8,28).
Zapamiętajmy: Bóg objawił człowiekowi swoje imię, które brzmi: „JESTEM, KTÓRY JESTEM”. Imię to oznacza Bożą obecność wśród ludzi i to, że Bóg nie ma początku ani końca. Oznacza także, że Bóg jest jedyny i poza Nim nie ma innych bogów. Przekracza On świat i historię i pozostaje zawsze wierny swoim obietnicom.
